Małe miasto żyje na uboczu wielkiego świata. Tu się mieszka, pracuje, umiera, zmaga z codziennymi problemami. Życie toczy się rytmem pór roku, lub kalendarza liturgicznego i świąt parafialnych. Wszystkie czynności wykonywane są w myśl zasady: „tak było od zawsze”, wietrzeje z nich radość i refleksja nad tym, czy wszystko jest w porządku. Tylko w wakacje, gdy domowe ogródki, pielęgnowane dłońmi gospodyń, buchają kolorami, słońce skłania do kąpieli w jeziorze, a
Spontaniczna wyprawa do Ejlatu czyli o filmie „Oto my”
Golenie twarzy jest czynnością intymną. Mycie, namydlanie, dokładne lub pospieszne ruchy ostrzem z włosem i pod włos, wycieranie resztek piany i wklepywanie w gładką skórę środka kojącego. Dawniej związane z bólem i wykorzystaniem odpowiednich rekwizytów – mydła, pędzla, brzytwy, dziś zostało zredukowane do wersji instant – pianki w sprayu i jednorazowej maszynki. Szczęśliwy, komu ojciec pokazał krok po kroku, jak należy sprawnie wykonać wszystkie gesty, by dojść do efektu bez
Nosorożec, gramofon i sztuczne morze czyli o filmie „A statek płynie” Federico Felliniego
Filmy Federico Felliniego przynoszą widzowi podwójną przyjemność – obcowania z prawdziwym dziełem sztuki, oraz dotknięcia pewnej radości życia, poczucia, że żadne okoliczności nie są na tyle złe, by nie móc się cieszyć z tego, że po prostu żyjemy. Wokół nas jest rodzina, możemy zjeść spaghetti, pójść do teatru, do kina, czy choćby posłuchać arii operowej. Tematami swojego filmu „A statek płynie…” z 1983 roku uczynił reżyser dwa toposy – miłość
„Ukryta forteca” czyli film o głupocie, mądrości i sztuce samodyscypliny
Film „Ukryta forteca” Akiry Kurosawy zabłysnął w historii kina dwukrotnie. Za pierwszym razem na festiwalu w Berlinie, gdzie został uhonorowany Srebrnym Niedźwiedziem w 1959 roku, po raz kolejny po premierze „Gwiezdnych wojen” George’a Lucasa, których reżyser wskazywał na dzieło japońskiego mistrza jako inspirację do stworzenia historii księżniczki Lei. Film opowiedziany jest z punktu widzenia dwóch wieśniaków, którzy nie posiadają niczego, oprócz starych łachmanów. Są głodni, brudni, źli na siebie i
„Bliskie spotkania trzeciego stopnia” jako podróż do Źródła
W roku setnych urodzin Stanisława Lema warto zwrócić uwagę na sposób, w jaki filmowcy mierzyli się z tematami podejmowanymi przez tego pisarza – miejscem człowieka we wszechświecie, próbą podboju Kosmosu, czy relacją z przedstawicielami innych cywilizacji. Cechą charakterystyczną prozy Lema było poczucie humoru oraz głęboki namysł nad naturą ludzką – dwie składowe, których często brakowało filmom podejmującym podobne tematy. Gatunek science – fiction, istniejący od narodzin kina, musiał poradzić sobie
Kevin w każdym z nas
Film Chrisa Columbusa o Kevinie, który zostaje sam w ogromnym domu w czasie świąt Bożego Narodzenia, nie byłby dla nas tak ważny, gdyby stanowił tylko dobrej jakości familijną rozrywkę. Jego mądrość polega na umiejętności zajrzenia pod podszewkę świątecznego zgiełku i ukazania rzeczywistości, o której nikt wcześniej nie tylko nie miał pojęcia, ale nawet nie mógł sobie wyobrazić. Ci najsilniejsi okazują się być najsłabsi, najsłabszy staje się tytanem. Nic lepszego dla
„Mój Nikifor” czyli artysta prawdziwy
Krzysztofowi Krauzemu udała się rzecz niezwykle rzadka. W swym filmie stworzył nie tylko wewnętrzny portret autentycznej postaci, ale ukazał też cały wachlarz przeżyć związanych z byciem twórcą, a także blaski i cienie towarzyszenia komuś w jego artystycznej drodze. Choć na pierwszy plan wysuwa się relacja, jaka łączyła Nikifora z jego opiekunem Marianem Włosińskim, to pełny obraz świata tworzy czwórka bohaterów. Pierwszym jest autentyczny Nikifor, malarz prymitywista, postać nierozłącznie związana z krynickim
Młody żonkoś mierzy się z przeszłością czyli o filmie „W samo południe” Freda Zinnemanna
„Bo oto nadchodzi dzień palący jak piec, a wszyscy pyszni i wszyscy czyniący nieprawość będą słomą, więc spali ich ten nadchodzący dzień, mówi Pan Zastępów, tak że nie pozostawi po nich ani korzenia, ani gałązki. A dla was, czczących moje imię, wzejdzie słońce sprawiedliwości i uzdrowienie w jego skrzydłach. Wyjdziecie [swobodnie] i będziecie podskakiwać jak tuczone cielęta”. Ten właśnie fragment z Księgi Malachiasza planuje przeczytać wiernym pastor w miasteczku Hadleyville
Mężczyźni na wygnaniu w filmie Grzegorza Zaricznego „Proste rzeczy”
Mądrość ludowa głosi, że mężczyzna powinien spłodzić syna, zasadzić drzewo i wybudować dom. Główny bohater filmu „Proste rzeczy” zachowuje się tak, jakby chciał jednocześnie sprostać tym wyzwaniom i całkowicie je zanegować, co powoduje, że jego działania mają bardziej znamiona udawania życia niż prawdziwego mierzenia się z problemami. Grzegorz Zariczny w swoim nowym filmie przygląda się parze, która zdecydowała się odrzucić wielkomiejskie standardy życia i osiedlić na wsi. Bohaterowie, przynajmniej w